DKAFAN

Samotności moja

przepraszam, że Cię opuściłem
i dla kogo? dla miłości
najwspanialszego uczucia, wybacz
teraz ono wypełniało mi dni

zostawiłem Cię tamtej jesieni
to wszystko sie samo działo
znalazłem sie w obcej przestrzeni
nie chciałem, serce chciało
stałem sie niewolnikiem uczuć

najpodlejsze jednak jest to
ze zwyczajnie zapomniałem o tobie
nie tęskniłem nie pragnąłem Cię
byłaś mi obojętna przepraszam

gdy nawet byłem zupełnie sam
to czułem ze ktoś myśli o mnie
teraz gdy wokół mnie ludzie
oddalam sie od nich myślami

Gdzie byłaś? Gdy Cię nie chciałem
Towarzyszyłaś komuś innemu?
Czy płakałaś za mną?
czekałaś na mój powrót?

i stało sie, wracam do Ciebie
po pół rocznej banicji
Przytulisz mnie?
tak mi wspaniale w życiu było
bez Ciebie, teraz znów jest źle
ale chce byś przy mnie była
byś czuła to co ja
opowiem Ci wszystko
wspaniały początek i koniec fatalny
Po prostu bądź ! chcesz?

Ciekawa historia, o "powrocie" do miłości!

Pozwolisz, że tak zapytam wprost... Odpowiedziała?

samotność? nie odpowiedziała tylko nęka mnie w najgorszych momentach to chyba z zemsty